τετρακοσίοισι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.tra.ko.sí.oi̯.si/ → /te.tra.koˈsi.y.si/ → /te.tra.koˈsi.i.si/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.tra.ko.sí.oi̯.si/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.tra.koˈsi.y.si/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.tra.koˈsi.y.si/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.tra.koˈsi.y.si/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.tra.koˈsi.i.si/

Numeral

τετρᾰκοσῐ́οισῐ • (tetrakosíoisi)

1. masculine/neuter dative plural of τετρᾰκόσῐοι (tetrakósioi)