τετριμμέναιν

See also: τετριμμέναις and τετριμμέναι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.trim.mé.nai̯n/ → /te.trimˈme.nɛn/ → /te.triˈme.nen/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.trim.mé.nai̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.trimˈme.nɛn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.trimˈme.nɛn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.trimˈme.nen/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.triˈme.nen/

Participle

τετρῐμμέναιν • (tetrimménain)

1. genitive/dative dual feminine of τετρῐμμένος (tetrimménos)