τετριμμένοις

See also: τετριμμένοιν and τετριμμένοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.trim.mé.noi̯s/ → /te.trimˈme.nys/ → /te.triˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.trim.mé.noi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.trimˈme.nys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.trimˈme.nys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.trimˈme.nys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.triˈme.nis/

Participle

τετρῐμμένοις • (tetrimménois)

1. dative plural masculine/neuter of τετρῐμμένος (tetrimménos)