τετυγμένον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.tyŋ.mé.non/ → /te.tyɣˈme.non/ → /te.tiɣˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.tyŋ.mé.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.tyɡˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.tyɣˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.tyɣˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.tiɣˈme.non/

Participle

τετυγμένον • (tetugménon)

1. inflection of τετυγμένος (tetugménos):
   1. masculine accusative singular
   2. neuter nominative/accusative/vocative singular