τρυπάνου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tryː.pá.nuː/ → /tryˈpa.nu/ → /triˈpa.nu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tryː.pá.nuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tryˈpa.nu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tryˈpa.nu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tryˈpa.nu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /triˈpa.nu/

Noun

τρῡπάνου • (trūpánou) n

1. genitive singular of τρῡ́πανον (trū́panon)