υπέρτιμος

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ὑπέρτιμος (hupértimos).

Noun

υπέρτιμος • (ypértimos) m (plural υπέρτιμοι)

1. something of extreme value, something very precious

Declension

declension of υπέρτιμος

case     \     number	singular	plural
nominative	υπέρτιμος •	υπέρτιμοι •
genitive	υπερτίμου •	υπερτίμων •
accusative	υπέρτιμο •	υπερτίμους •
vocative	υπέρτιμε •	υπέρτιμοι •

Related terms

• υπερτιμημένος (ypertimiménos, “overpriced”, participle)