υπηκοότητα

Greek

Etymology

υπήκοος (ypíkoos, “citizen, national”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1831.

Noun

υπηκοότητα • (ypikoótita) f (uncountable)

1. citizenship, nationality

Declension

  υπηκοότητα

case     \     number	singular
nominative	υπηκοότητα •
genitive	υπηκοότητας •
accusative	υπηκοότητα •
vocative	υπηκοότητα •

Synonyms

• ιθαγένεια f (ithagéneia)

Further reading

• Ιθαγένεια on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el