υποκριτής

See also: ὑποκριτής

Greek

Etymology

From the Ancient Greek ὑποκριτής (hupokritḗs).

Noun

υποκριτής • (ypokritís) m (plural υποκριτές, feminine υποκρίτρια)

1. (theater) actor
2. hypocrite, dissembler

Declension

Declension of υποκριτής

	singular	plural
nominative	υποκριτής (ypokritís)	υποκριτές (ypokrités)
genitive	υποκριτή (ypokrití)	υποκριτών (ypokritón)
accusative	υποκριτή (ypokrití)	υποκριτές (ypokrités)
vocative	υποκριτή (ypokrití)	υποκριτές (ypokrités)

Related terms

• see: υποκρισία f (ypokrisía, “hypocrisy”)

Descendants

• → Aromanian: ipucrit.