φαινομένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰai̯.no.mé.nɛː/ → /ɸɛ.noˈme.ni/ → /fe.noˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰai̯.no.mé.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰɛ.noˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸɛ.noˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fe.noˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fe.noˈme.ni/

Participle

φαινομένη • (phainoménē)

1. feminine nominative/vocative singular of φαινόμενος (phainómenos)