φαινομένηφι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰai̯.no.mé.nɛː.pʰi/ → /ɸɛ.noˈme.ni.ɸi/ → /fe.noˈme.ni.fi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰai̯.no.mé.nɛː.pʰi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰɛ.noˈme.ne̝.pʰi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸɛ.noˈme.ni.ɸi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fe.noˈme.ni.fi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fe.noˈme.ni.fi/

Participle

φαινομένηφῐ • (phainoménēphi)

1. (Epic) feminine dative singular of φαινόμενος (phainómenos)