φαλάγγων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰa.láŋ.ɡɔːn/ → /ɸaˈlaŋ.ɡon/ → /faˈlaŋ.ɡon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰa.láŋ.ɡɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰaˈlaŋ.ɡon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸaˈlaŋ.ɡon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /faˈlaŋ.ɡon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /faˈlaŋ.ɡon/

Noun

φαλάγγων • (phalángōn)

1. genitive plural of φάλαγξ (phálanx)

Greek

Noun

φαλάγγων • (falángon) f

1. Genitive plural form of φάλαγγα (fálanga).