φερμάτοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰer.má.toi̯n/ → /ɸerˈma.tyn/ → /ferˈma.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰer.má.toi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰerˈma.tyn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸerˈma.tyn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ferˈma.tyn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ferˈma.tin/

Noun

φερμάτοιν • (phermátoin)

1. genitive/dative dual of φέρμα (phérma)