χάρμῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰár.mɛːi̯/ → /ˈxar.mi/ → /ˈxar.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰár.mɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkʰar.me̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈxar.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈxar.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈxar.mi/

Noun

χάρμῃ • (khármēi)

1. dative singular of χάρμη (khármē)