χερουβίν

Ancient Greek

Etymology

From Hebrew כְּרוּבִים (kərūḇīm). See also χερουβείν (kheroubeín), χερούβ (kheroúb), χερουβίμ (kheroubím).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /çe.ruˈβin/ → /çe.ruˈvin/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰe.ruˈbin/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /çe.ruˈβin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /çe.ruˈvin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /çe.ruˈvin/

Noun

χερουβίν • (kheroubín)

1. cherub