χοροειδής

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰo.ro.eː.dɛ̌ːs/ → /xo.ro.iˈðis/ → /xo.ro.iˈðis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰo.ro.eː.dɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰo.ro.iˈde̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xo.ro.iˈðis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xo.ro.iˈðis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xo.ro.iˈðis/

Adjective

χοροειδής • (khoroeidḗs) m or f (neuter χοροειδές); third declension

1. Falsa lectio for χορῐοειδής (khorioeidḗs).
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Generation of Animals 753b.22

Declension

Third declension of χοροειδής; χοροειδές (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		χοροειδής khoroeidḗs	χοροειδές khoroeidés		χοροειδεῖ khoroeideî	χοροειδεῖ khoroeideî		χοροειδεῖς khoroeideîs	χοροειδῆ khoroeidê
Genitive		χοροειδοῦς khoroeidoûs	χοροειδοῦς khoroeidoûs		χοροειδοῖν khoroeidoîn	χοροειδοῖν khoroeidoîn		χοροειδῶν khoroeidôn	χοροειδῶν khoroeidôn
Dative		χοροειδεῖ khoroeideî	χοροειδεῖ khoroeideî		χοροειδοῖν khoroeidoîn	χοροειδοῖν khoroeidoîn		χοροειδέσῐ / χοροειδέσῐν khoroeidési(n)	χοροειδέσῐ / χοροειδέσῐν khoroeidési(n)
Accusative		χοροειδῆ khoroeidê	χοροειδές khoroeidés		χοροειδεῖ khoroeideî	χοροειδεῖ khoroeideî		χοροειδεῖς khoroeideîs	χοροειδῆ khoroeidê
Vocative		χοροειδές khoroeidés	χοροειδές khoroeidés		χοροειδεῖ khoroeideî	χοροειδεῖ khoroeideî		χοροειδεῖς khoroeideîs	χοροειδῆ khoroeidê
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		χοροειδῶς khoroeidôs			χοροειδέστερος khoroeidésteros			χοροειδέστᾰτος khoroeidéstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “χοροειδής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press