όρκος

See also: ὅρκος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὅρκος (hórkos).

Noun

όρκος • (órkos) m (plural όρκοι)

1. oath (solemn pledge)

Declension

declension of όρκος

case     \     number	singular	plural
nominative	όρκος •	όρκοι •
genitive	όρκου •	όρκων •
accusative	όρκο •	όρκους •
vocative	όρκε •	όρκοι •

Related terms

• ορκίζομαι (orkízomai, “be sworn in”)
• υπόσχεση f (ypóschesi, “promise, vow”)
• βλαστήμια f (vlastímia, “swear word”)