бронебойный

Russian

Etymology

First attested in 1889 [see citations]. броня́ (bronjá) +‎ -е- (-e-) +‎ бой (boj) +‎ -ный (-nyj), calque of German panzerbrechend [Arapova].

Pronunciation

• IPA^(key): [brənʲɪˈbojnɨj]

Adjective

бронебо́йный • (bronebójnyj)

1. armour-piercing

Declension

Declension of бронебо́йный (short class a*)

		masculine	neuter	feminine	plural
nominative		бронебо́йный bronebójnyj	бронебо́йное bronebójnoje	бронебо́йная bronebójnaja	бронебо́йные bronebójnyje
genitive		бронебо́йного bronebójnovo		бронебо́йной bronebójnoj	бронебо́йных bronebójnyx
dative		бронебо́йному bronebójnomu		бронебо́йной bronebójnoj	бронебо́йным bronebójnym
accusative	animate	бронебо́йного bronebójnovo	бронебо́йное bronebójnoje	бронебо́йную bronebójnuju	бронебо́йных bronebójnyx
	inanimate	бронебо́йный bronebójnyj			бронебо́йные bronebójnyje
instrumental		бронебо́йным bronebójnym		бронебо́йной, бронебо́йною bronebójnoj, bronebójnoju	бронебо́йными bronebójnymi
prepositional		бронебо́йном bronebójnom		бронебо́йной bronebójnoj	бронебо́йных bronebójnyx
short form		бронебо́ен bronebójen	бронебо́йно bronebójno	бронебо́йна bronebójna	бронебо́йны bronebójny

Derived terms

• бронебо́йщик (bronebójščik)

References

• Arapova, N. S. (2000) “бронебойный”, in Kalʹki v russkom jazyke poslepetrovskovo perioda. Opyt slovarja [Calques in Post-Petrine Russian. An Essay of a Dictionary] (in Russian), Moscow: Moscow University Press, page 60