ванчын

Dungan

Etymology

Cognate to Standard Mandarin 完成 (wánchéng).

Pronunciation

• IPA^(key): /væ̃²⁴ ʈ͡ʂʰəŋ²⁴/

Verb

ванчын • (vančɨn) (I-I)

1. to finish
   • 2011, Торати Китабу, Датуршон [Genesis] 2:2:

     Ди чи тян Та ба гун ванчынлиди йимяр, хуанхали

     Di či ti͡an Ta ba gun vančɨnlidi yimi͡ar, huanhali

     he rested on the seventh day from all his work which he had made

Conjugation

Conjugation of ванчын

		positive	negative
present		ванчындини (vančɨndini)	мә ванчынди (mə vančɨndi)
future		ванчынни (vančɨnni)	мә ванчын (mə vančɨn)
past	simple	ванчынли (vančɨnli)
	continuous	ванчынгў (vančɨngw)
imperative		ванчын (vančɨn)	бә ванчын (bə vančɨn)