ворочайся

Russian

Etymology 1

Pronunciation

• IPA^(key): [vɐˈrot͡ɕɪjsʲə]

Verb

воро́чайся • (voróčajsja)

1. second-person singular imperative imperfective of воро́чаться (voróčatʹsja)

Etymology 2

Pronunciation

• IPA^(key): [vərɐˈt͡ɕæjsʲə]

Verb

вороча́йся • (voročájsja)

1. second-person singular imperative imperfective of вороча́ться (voročátʹsja)