емеш
Bashkir edit
Etymology edit
From Common Turkic *yemiš (“fruit”), from Proto-Turkic *yẹ̄miĺč (“fruit”).
Cognate with Old Uyghur [script needed] (jemiš, “fruit”);[1] Tatar җимеш (cimeş), Kyrgyz жемиш (jemiş), Kazakh жеміс (jemıs), Khakas ниміс (nimìs), Azerbaijani, Crimean Tatar, Turkish yemiş, Chuvash ҫимӗҫ (śimĕś, “fruit”).
Compare also Hungarian gyümölcs (“fruit”), a Turkic borrowing.
Pronunciation edit
Noun edit
емеш • (yemeş)
Declension edit
Declension of емеш (yemeş)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | емеш (yemeş) | емештәр (yemeştər) |
| definite genitive | емештең (yemeşteñ) | емештәрҙең (yemeştərźeñ) |
| dative | емешкә (yemeşkə) | емештәргә (yemeştərgə) |
| definite accusative | емеште (yemeşte) | емештәрҙе (yemeştərźe) |
| locative | емештә (yemeştə) | емештәрҙә (yemeştərźə) |
| ablative | емештән (yemeştən) | емештәрҙән (yemeştərźən) |
Derived terms edit
- гөлйемеш (gölyemeş)
References edit
- ^ Nadeljajev, V. M.; Nasilov, D. M.; Tenišev, E. R.; Ščerbak, A. M., editors (1969), Drevnetjurkskij slovarʹ [Dictionary of Old Turkic] (in Russian), Leningrad: USSR Academy of Sciences, Nauka, page 255