интендант
Russian edit
Etymology edit
Borrowed from French intendant.
Pronunciation edit
Noun edit
интенда́нт • (intendánt) m anim (genitive интенда́нта, nominative plural интенда́нты, genitive plural интенда́нтов)
Declension edit
Declension of интенда́нт (anim masc-form hard-stem accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | интенда́нт intendánt |
интенда́нты intendánty |
genitive | интенда́нта intendánta |
интенда́нтов intendántov |
dative | интенда́нту intendántu |
интенда́нтам intendántam |
accusative | интенда́нта intendánta |
интенда́нтов intendántov |
instrumental | интенда́нтом intendántom |
интенда́нтами intendántami |
prepositional | интенда́нте intendánte |
интенда́нтах intendántax |
Derived terms edit
- интенда́нтство n (intendántstvo)
- интенда́нтский (intendántskij)