исцѣлитель

Old Church Slavonic

Etymology

исцѣлити (iscěliti, “to cure”) +‎ -тель (-telĭ)

Noun

исцѣлител҄ь • (iscělitelʹĭ) m

1. healer, doctor

Declension

Declension of исцѣлитель (soft o-stem)

	singular	dual	plural
nominative	исцѣлитель iscělitelĭ	исцѣлителꙗ iscělitelja	исцѣлители iscěliteli
genitive	исцѣлителꙗ iscělitelja	исцѣлителю iscělitelju	исцѣлитель iscělitelĭ
dative	исцѣлителю, исцѣлителеви iscělitelju, iscělitelevi	исцѣлителема iscělitelema	исцѣлителемъ iscělitelemŭ
accusative	исцѣлитель, исцѣлителꙗ iscělitelĭ, iscělitelja	исцѣлителꙗ iscělitelja	исцѣлителѧ iscělitelę
instrumental	исцѣлителемь iscělitelemĭ	исцѣлителема iscělitelema	исцѣлители iscěliteli
locative	исцѣлители iscěliteli	исцѣлителю iscělitelju	исцѣлителихъ iscělitelixŭ
vocative	исцѣлителю iscělitelju	исцѣлителꙗ iscělitelja	исцѣлители iscěliteli

References

• “исцѣлитель”, in GORAZD (overall work in Czech, English, and Russian), http://gorazd.org, 2016—2024