кумарин
Russian edit
Pronunciation edit
Noun edit
кумари́н • (kumarín) m inan (genitive кумари́на, uncountable)
Declension edit
Declension of кумари́н (inan sg-only masc-form hard-stem accent-a)
singular | |
---|---|
nominative | кумари́н kumarín |
genitive | кумари́на kumarína |
dative | кумари́ну kumarínu |
accusative | кумари́н kumarín |
instrumental | кумари́ном kumarínom |
prepositional | кумари́не kumaríne |
Serbo-Croatian edit
Noun edit
кума̀рӣн m (Latin spelling kumàrīn)
Declension edit
Declension of кумарин
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | кума̀рӣн | кумарини |
genitive | кумари́на | кумарина |
dative | кумарину | кумаринима |
accusative | кумарин | кумарине |
vocative | кумарине | кумарини |
locative | кумарину | кумаринима |
instrumental | кумарином | кумаринима |