күнүс

Yakut

Etymology

From earlier *künnüs < *kündüs, ultimately from Proto-Turkic *küntüŕ (“daytime”). Related with күн (kün, “day”).

Noun

күнүс • (künüs)

1. daytime, esp. midday, afternoon

Adverb

күнүс • (künüs)

1. during the day

   кини күнүс кэлбитэ ― kini künüs kelbite ― he came during the day

Derived terms

• түүн-күнүс (tüün-künüs, “day and night”)