свѧщеникъ
Old Church SlavonicEdit
EtymologyEdit
свѧщати (svęštati) + -ьникъ (-ĭnikŭ)
NounEdit
свѧщеникъ • (svęštenikŭ) m
DeclensionEdit
Declension of свѧщеникъ (hard o-stem)
Case | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | свѧщеникъ svęštenikŭ |
свѧщеника svęštenika |
свѧщеници svęštenici |
Accusative | свѧщеникъ, свѧщеника svęštenikŭ, svęštenika |
свѧщеника svęštenika |
свѧщеникꙑ svęšteniky |
Genitive | свѧщеника svęštenika |
свѧщеникоу svęšteniku |
свѧщеникъ svęštenikŭ |
Locative | свѧщеницѣ svęštenicě |
свѧщеникоу svęšteniku |
свѧщеницѣхъ svęštenicěxŭ |
Dative | свѧщеникоу, свѧщеникови svęšteniku, svęštenikovi |
свѧщеникома svęštenikoma |
свѧщеникомъ svęštenikomŭ |
Instrumental | свѧщеникомь svęštenikomĭ |
свѧщеникома svęštenikoma |
свѧщеникꙑ svęšteniky |
Vocative | свѧщениче svęšteniče |
свѧщеника svęštenika |
свѧщеници svęštenici |
SynonymsEdit
DescendantsEdit
ReferencesEdit
- Cejtlin, R.M.; Večerka, R.; Blagova, E., editors (1994), “свѧщеникъ”, in Staroslavjanskij slovarʹ (po rukopisjam X—XI vekov) [Old Church Slavonic Dictionary (Based on 10–11th Century Manuscripts)], Moscow: Russkij jazyk, page 599