созвучный

Russian

edit

Etymology

edit

созву́ч(ие) (sozvúč(ije)) +‎ -ный (-nyj)

Pronunciation

edit

Adjective

edit

созву́чный (sozvúčnyj)

  1. harmonious, assonant
  2. (figurative) in accordance [with dative ‘with someone/something’]

Declension

edit
edit