співгромадянин
Ukrainian
editEtymology
editFrom спів- (spiv-) + громадя́нин (hromadjányn).
Pronunciation
editNoun
editспівгромадя́нин • (spivhromadjányn) m pers (genitive співгромадя́нина, nominative plural співгромадя́ни, genitive plural співгромадя́н, feminine співгромадя́нка)
Declension
editDeclension of співгромадя́нин (pers hard masc-form accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | співгромадя́нин spivhromadjányn |
співгромадя́ни spivhromadjány |
genitive | співгромадя́нина spivhromadjányna |
співгромадя́н spivhromadján |
dative | співгромадя́нинові, співгромадя́нину spivhromadjánynovi, spivhromadjánynu |
співгромадя́нам spivhromadjánam |
accusative | співгромадя́нина spivhromadjányna |
співгромадя́н spivhromadján |
instrumental | співгромадя́нином spivhromadjánynom |
співгромадя́нами spivhromadjánamy |
locative | співгромадя́нинові, співгромадя́нині spivhromadjánynovi, spivhromadjányni |
співгромадя́нах spivhromadjánax |
vocative | співгромадя́нине spivhromadjányne |
співгромадя́ни spivhromadjány |
References
edit- Bilodid, I. K., editor (1970–1980), “співгромадянин”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), Kyiv: Naukova Dumka
- “співгромадянин”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)
- “співгромадянин”, in Словник.ua [Slovnyk.ua] (in Ukrainian)