укротив
Russian
editPronunciation
editParticiple
editукроти́в • (ukrotív)
- short past adverbial perfective participle of укроти́ть (ukrotítʹ)
Serbo-Croatian
editPronunciation
editAdjective
editукро̀тив (Latin spelling ukròtiv, definite укро̀тивӣ)
Declension
editindefinite forms
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | укротив | укротива | укротиво | |
genitive | укротива | укротиве | укротива | |
dative | укротиву | укротивој | укротиву | |
accusative | inanimate animate |
укротив укротива |
укротиву | укротиво |
vocative | укротив | укротива | укротиво | |
locative | укротиву | укротивој | укротиву | |
instrumental | укротивим | укротивом | укротивим | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | укротиви | укротиве | укротива | |
genitive | укротивих | укротивих | укротивих | |
dative | укротивим(а) | укротивим(а) | укротивим(а) | |
accusative | укротиве | укротиве | укротива | |
vocative | укротиви | укротиве | укротива | |
locative | укротивим(а) | укротивим(а) | укротивим(а) | |
instrumental | укротивим(а) | укротивим(а) | укротивим(а) |
definite forms
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | укротиви | укротива | укротиво | |
genitive | укротивог(а) | укротиве | укротивог(а) | |
dative | укротивом(у/е) | укротивој | укротивом(у/е) | |
accusative | inanimate animate |
укротиви укротивог(а) |
укротиву | укротиво |
vocative | укротиви | укротива | укротиво | |
locative | укротивом(е/у) | укротивој | укротивом(е/у) | |
instrumental | укротивим | укротивом | укротивим | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | укротиви | укротиве | укротива | |
genitive | укротивих | укротивих | укротивих | |
dative | укротивим(а) | укротивим(а) | укротивим(а) | |
accusative | укротиве | укротиве | укротива | |
vocative | укротиви | укротиве | укротива | |
locative | укротивим(а) | укротивим(а) | укротивим(а) | |
instrumental | укротивим(а) | укротивим(а) | укротивим(а) |