մենակ

Armenian

Alternative forms

• մինակ (minak) — dialectal

Etymology

From Middle Armenian մենակ (menak), from Old Armenian միայնակ (miaynak). Doublet of միայնակ (miaynak).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /meˈnɑk/, [menɑ́k]
• (Western Armenian) IPA^(key): /meˈnɑɡ/, [menɑ́ɡ]
• Hyphenation: մե‧նակ

Adjective

մենակ • (menak) (superlative ամենամենակ)

1. alone

Declension

nominalized, i-type (Eastern Armenian)
	singular	plural
nominative	մենակ (menak)	մենակներ (menakner)
dative	մենակի (menaki)	մենակների (menakneri)
ablative	մենակից (menakicʻ)	մենակներից (menaknericʻ)
instrumental	մենակով (menakov)	մենակներով (menaknerov)
locative	մենակում (menakum)	մենակներում (menaknerum)
	definite forms
nominative	մենակը/մենակն (menakə/menakn)	մենակները/մենակներն (menaknerə/menaknern)
dative	մենակին (menakin)	մենակներին (menaknerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	մենակս (menaks)	մենակներս (menakners)
dative	մենակիս (menakis)	մենակներիս (menakneris)
ablative	մենակիցս (menakicʻs)	մենակներիցս (menaknericʻs)
instrumental	մենակովս (menakovs)	մենակներովս (menaknerovs)
locative	մենակումս (menakums)	մենակներումս (menaknerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	մենակդ (menakd)	մենակներդ (menaknerd)
dative	մենակիդ (menakid)	մենակներիդ (menaknerid)
ablative	մենակիցդ (menakicʻd)	մենակներիցդ (menaknericʻd)
instrumental	մենակովդ (menakovd)	մենակներովդ (menaknerovd)
locative	մենակումդ (menakumd)	մենակներումդ (menaknerumd)

Adverb

մենակ • (menak)

1. alone
2. only