See also: -որդ

Armenian

edit

Etymology

edit

From Old Armenian որդն (ordn).

Pronunciation

edit

Noun

edit

որդ (ord)

  1. worm
  2. maggot
  3. (figuratively) contemptible being

Declension

edit
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative որդ (ord) որդեր (order)
dative որդի (ordi) որդերի (orderi)
ablative որդից (ordicʻ) որդերից (ordericʻ)
instrumental որդով (ordov) որդերով (orderov)
locative
definite forms
nominative որդը/որդն (ordə/ordn) որդերը/որդերն (orderə/ordern)
dative որդին (ordin) որդերին (orderin)
1st person possessive forms (my)
nominative որդս (ords) որդերս (orders)
dative որդիս (ordis) որդերիս (orderis)
ablative որդիցս (ordicʻs) որդերիցս (ordericʻs)
instrumental որդովս (ordovs) որդերովս (orderovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative որդդ (ordd) որդերդ (orderd)
dative որդիդ (ordid) որդերիդ (orderid)
ablative որդիցդ (ordicʻd) որդերիցդ (ordericʻd)
instrumental որդովդ (ordovd) որդերովդ (orderovd)
locative

Synonyms

edit