Arabic

edit
Root
ب و ح (b w ḥ)
12 terms

Pronunciation

edit

Verb

edit

أَبَاحَ (ʔabāḥa) IV (non-past يُبِيحُ (yubīḥu), verbal noun إِبَاحَة (ʔibāḥa))

  1. to allow, to legitimise, to legalise, to authorize
  2. to reveal, to disclose

Conjugation

edit
Conjugation of أَبَاحَ (IV, hollow, full passive, verbal noun إِبَاحَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِبَاحَة
ʔibāḥa
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُبِيح
mubīḥ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُبَاح
mubāḥ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَبَحْتُ
ʔabaḥtu
أَبَحْتَ
ʔabaḥta
أَبَاحَ
ʔabāḥa
أَبَحْتُمَا
ʔabaḥtumā
أَبَاحَا
ʔabāḥā
أَبَحْنَا
ʔabaḥnā
أَبَحْتُمْ
ʔabaḥtum
أَبَاحُوا
ʔabāḥū
f أَبَحْتِ
ʔabaḥti
أَبَاحَتْ
ʔabāḥat
أَبَاحَتَا
ʔabāḥatā
أَبَحْتُنَّ
ʔabaḥtunna
أَبَحْنَ
ʔabaḥna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُبِيحُ
ʔubīḥu
تُبِيحُ
tubīḥu
يُبِيحُ
yubīḥu
تُبِيحَانِ
tubīḥāni
يُبِيحَانِ
yubīḥāni
نُبِيحُ
nubīḥu
تُبِيحُونَ
tubīḥūna
يُبِيحُونَ
yubīḥūna
f تُبِيحِينَ
tubīḥīna
تُبِيحُ
tubīḥu
تُبِيحَانِ
tubīḥāni
تُبِحْنَ
tubiḥna
يُبِحْنَ
yubiḥna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُبِيحَ
ʔubīḥa
تُبِيحَ
tubīḥa
يُبِيحَ
yubīḥa
تُبِيحَا
tubīḥā
يُبِيحَا
yubīḥā
نُبِيحَ
nubīḥa
تُبِيحُوا
tubīḥū
يُبِيحُوا
yubīḥū
f تُبِيحِي
tubīḥī
تُبِيحَ
tubīḥa
تُبِيحَا
tubīḥā
تُبِحْنَ
tubiḥna
يُبِحْنَ
yubiḥna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُبِحْ
ʔubiḥ
تُبِحْ
tubiḥ
يُبِحْ
yubiḥ
تُبِيحَا
tubīḥā
يُبِيحَا
yubīḥā
نُبِحْ
nubiḥ
تُبِيحُوا
tubīḥū
يُبِيحُوا
yubīḥū
f تُبِيحِي
tubīḥī
تُبِحْ
tubiḥ
تُبِيحَا
tubīḥā
تُبِحْنَ
tubiḥna
يُبِحْنَ
yubiḥna
imperative
الْأَمْر
m أَبِحْ
ʔabiḥ
أَبِيحَا
ʔabīḥā
أَبِيحُوا
ʔabīḥū
f أَبِيحِي
ʔabīḥī
أَبِحْنَ
ʔabiḥna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُبِحْتُ
ʔubiḥtu
أُبِحْتَ
ʔubiḥta
أُبِيحَ
ʔubīḥa
أُبِحْتُمَا
ʔubiḥtumā
أُبِيحَا
ʔubīḥā
أُبِحْنَا
ʔubiḥnā
أُبِحْتُمْ
ʔubiḥtum
أُبِيحُوا
ʔubīḥū
f أُبِحْتِ
ʔubiḥti
أُبِيحَتْ
ʔubīḥat
أُبِيحَتَا
ʔubīḥatā
أُبِحْتُنَّ
ʔubiḥtunna
أُبِحْنَ
ʔubiḥna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُبَاحُ
ʔubāḥu
تُبَاحُ
tubāḥu
يُبَاحُ
yubāḥu
تُبَاحَانِ
tubāḥāni
يُبَاحَانِ
yubāḥāni
نُبَاحُ
nubāḥu
تُبَاحُونَ
tubāḥūna
يُبَاحُونَ
yubāḥūna
f تُبَاحِينَ
tubāḥīna
تُبَاحُ
tubāḥu
تُبَاحَانِ
tubāḥāni
تُبَحْنَ
tubaḥna
يُبَحْنَ
yubaḥna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُبَاحَ
ʔubāḥa
تُبَاحَ
tubāḥa
يُبَاحَ
yubāḥa
تُبَاحَا
tubāḥā
يُبَاحَا
yubāḥā
نُبَاحَ
nubāḥa
تُبَاحُوا
tubāḥū
يُبَاحُوا
yubāḥū
f تُبَاحِي
tubāḥī
تُبَاحَ
tubāḥa
تُبَاحَا
tubāḥā
تُبَحْنَ
tubaḥna
يُبَحْنَ
yubaḥna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُبَحْ
ʔubaḥ
تُبَحْ
tubaḥ
يُبَحْ
yubaḥ
تُبَاحَا
tubāḥā
يُبَاحَا
yubāḥā
نُبَحْ
nubaḥ
تُبَاحُوا
tubāḥū
يُبَاحُوا
yubāḥū
f تُبَاحِي
tubāḥī
تُبَحْ
tubaḥ
تُبَاحَا
tubāḥā
تُبَحْنَ
tubaḥna
يُبَحْنَ
yubaḥna