Arabic

edit
Root
ف ل ح (f l ḥ)
2 terms

Verb

edit

أَفْلَحَ (ʔaflaḥa) IV (non-past يُفْلِحُ (yufliḥu), verbal noun إِفْلَاح (ʔiflāḥ))

  1. to succeed
    Antonym: خَابَ (ḵāba)
    • 609–632 CE, Qur'an, 91:9-10:
      قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا / وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا
      qad ʔaflaḥa man zakkāhā / waqad ḵāba man dassāhā
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

edit