إتاحة
Arabic
editPronunciation
editNoun
editإِتَاحَة • (ʔitāḥa) f
- verbal noun of أَتَاحَ (ʔatāḥa) (form IV)
Declension
editDeclension of noun إِتَاحَة (ʔitāḥa)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | إِتَاحَة ʔitāḥa |
الْإِتَاحَة al-ʔitāḥa |
إِتَاحَة ʔitāḥat |
Nominative | إِتَاحَةٌ ʔitāḥatun |
الْإِتَاحَةُ al-ʔitāḥatu |
إِتَاحَةُ ʔitāḥatu |
Accusative | إِتَاحَةً ʔitāḥatan |
الْإِتَاحَةَ al-ʔitāḥata |
إِتَاحَةَ ʔitāḥata |
Genitive | إِتَاحَةٍ ʔitāḥatin |
الْإِتَاحَةِ al-ʔitāḥati |
إِتَاحَةِ ʔitāḥati |