اتباع
Arabic edit
Root |
---|
ت ب ع (t-b-ʕ) |
Noun edit
اِتِّبَاع • (ittibāʕ) m
- verbal noun of اِتَّبَعَ (ittabaʕa) (form VIII)
Declension edit
Declension of noun اِتِّبَاع (ittibāʕ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِتِّبَاع ittibāʕ |
الِاتِّبَاع al-ittibāʕ |
اِتِّبَاع ittibāʕ |
Nominative | اِتِّبَاعٌ ittibāʕun |
الِاتِّبَاعُ al-ittibāʕu |
اِتِّبَاعُ ittibāʕu |
Accusative | اِتِّبَاعًا ittibāʕan |
الِاتِّبَاعَ al-ittibāʕa |
اِتِّبَاعَ ittibāʕa |
Genitive | اِتِّبَاعٍ ittibāʕin |
الِاتِّبَاعِ al-ittibāʕi |
اِتِّبَاعِ ittibāʕi |
Descendants edit
- → Ottoman Turkish: اتباع (ittiba)