احتقار
Arabic edit
Root |
---|
ح ق ر (ḥ-q-r) |
Etymology edit
Verbal noun of اِحْتَقَرَ (iḥtaqara).
Pronunciation edit
Noun edit
اِحْتِقَار • (iḥtiqār) m
- verbal noun of اِحْتَقَرَ (iḥtaqara) (form VIII)
- belittling
- contempt
Declension edit
Declension of noun اِحْتِقَار (iḥtiqār)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِحْتِقَار iḥtiqār |
الِاحْتِقَار al-iḥtiqār |
اِحْتِقَار iḥtiqār |
Nominative | اِحْتِقَارٌ iḥtiqārun |
الِاحْتِقَارُ al-iḥtiqāru |
اِحْتِقَارُ iḥtiqāru |
Accusative | اِحْتِقَارًا iḥtiqāran |
الِاحْتِقَارَ al-iḥtiqāra |
اِحْتِقَارَ iḥtiqāra |
Genitive | اِحْتِقَارٍ iḥtiqārin |
الِاحْتِقَارِ al-iḥtiqāri |
اِحْتِقَارِ iḥtiqāri |