استاهل
Moroccan Arabic edit
| Root |
|---|
| ء ه ل |
| 1 term |
Etymology edit
From Arabic اِسْتَأْهَلَ (istaʔhala).
Pronunciation edit
Verb edit
استاهل • (stāhal) X (non-past يستاهل (yistāhal))
- to deserve
South Levantine Arabic edit
| Root |
|---|
| ء ه ل |
| 4 terms |
Etymology edit
From Arabic اِسْتَأْهَلَ (istaʔhala).
Pronunciation edit
Verb edit
استاهل • (istāhal) X (present بستاهل (bistāhel))
- to be worthwhile, to deserve, to merit
Conjugation edit
| Conjugation of استاهل (stāhal) | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| past | m | استاهلت (stāhalt) | استاهلت (stāhalt) | استاهل (stāhal) | استاهلنا (stāhalna) | استاهلتو (stāhaltu) | استاهلو (stāhalu) | |
| f | استاهلتي (stāhalti) | استاهلت (stāhalat) | ||||||
| present | m | بستاهل (bastāhel) | بتستاهل (btistāhel) | بستاهل (bistāhel) | منستاهل (mnistāhel) | بتستاهلو (btistāhelu) | بستاهلو (bistāhelu) | |
| f | بتستاهلي (btistāheli) | بتستاهل (btistāhel) | ||||||
| subjunctive | m | استاهل (astāhel) | تستاهل (tistāhel) | يستاهل (yistāhel) | نستاهل (nistāhel) | تستاهلو (tistāhelu) | يستاهلو (yistāhelu) | |
| f | تستاهلي (tistāheli) | تستاهل (tistāhel) | ||||||
| imperative | m | استاهل (stāhel) | استاهلو (stāhelu) | |||||
| f | استاهلي (stāheli) | |||||||