استيفاء
Arabic
editRoot |
---|
و ف ي (w f y) |
13 terms |
Etymology
editVerbal noun of اِسْتَوْفَى (istawfā).
Pronunciation
editNoun
editاِسْتِيفَاء • (istīfāʔ) m
- verbal noun of اِسْتَوْفَى (istawfā) (form X)
- fulfilling, satisfying (requirement, conditions, etc)
Declension
editDeclension of noun اِسْتِيفَاء (istīfāʔ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِسْتِيفَاء istīfāʔ |
الِاسْتِيفَاء al-istīfāʔ |
اِسْتِيفَاء istīfāʔ |
Nominative | اِسْتِيفَاءٌ istīfāʔun |
الِاسْتِيفَاءُ al-istīfāʔu |
اِسْتِيفَاءُ istīfāʔu |
Accusative | اِسْتِيفَاءً istīfāʔan |
الِاسْتِيفَاءَ al-istīfāʔa |
اِسْتِيفَاءَ istīfāʔa |
Genitive | اِسْتِيفَاءٍ istīfāʔin |
الِاسْتِيفَاءِ al-istīfāʔi |
اِسْتِيفَاءِ istīfāʔi |