اقتراف
Arabic
editRoot |
---|
ق ر ف (q r f) |
4 terms |
Etymology
editVerbal noun of اِقْتَرَفَ (iqtarafa).
Pronunciation
editNoun
editاِقْتِرَاف • (iqtirāf) m
- verbal noun of اِقْتَرَفَ (iqtarafa) (form VIII)
- committing, perpetration
Declension
editDeclension of noun اِقْتِرَاف (iqtirāf)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِقْتِرَاف iqtirāf |
الِاقْتِرَاف al-iqtirāf |
اِقْتِرَاف iqtirāf |
Nominative | اِقْتِرَافٌ iqtirāfun |
الِاقْتِرَافُ al-iqtirāfu |
اِقْتِرَافُ iqtirāfu |
Accusative | اِقْتِرَافًا iqtirāfan |
الِاقْتِرَافَ al-iqtirāfa |
اِقْتِرَافَ iqtirāfa |
Genitive | اِقْتِرَافٍ iqtirāfin |
الِاقْتِرَافِ al-iqtirāfi |
اِقْتِرَافِ iqtirāfi |
Descendants
edit- → Urdu: اقتراف