انفطار

Arabic

Noun

اِنْفِطَار • (infiṭār) m

1. verbal noun of اِنْفَطَرَ (infaṭara) (form VII)

Declension

Declension of noun اِنْفِطَار (infiṭār)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	اِنْفِطَار infiṭār	الِانْفِطَار al-infiṭār	اِنْفِطَار infiṭār
Nominative	اِنْفِطَارٌ infiṭārun	الِانْفِطَارُ al-infiṭāru	اِنْفِطَارُ infiṭāru
Accusative	اِنْفِطَارًا infiṭāran	الِانْفِطَارَ al-infiṭāra	اِنْفِطَارَ infiṭāra
Genitive	اِنْفِطَارٍ infiṭārin	الِانْفِطَارِ al-infiṭāri	اِنْفِطَارِ infiṭāri