تأبيد

Arabic

Noun

تَأْبِيد • (taʔbīd) m

1. verbal noun of أَبَّدَ (ʔabbada) (form II)

Declension

Declension of noun تَأْبِيد (taʔbīd)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	تَأْبِيد taʔbīd	التَّأْبِيد at-taʔbīd	تَأْبِيد taʔbīd
Nominative	تَأْبِيدٌ taʔbīdun	التَّأْبِيدُ at-taʔbīdu	تَأْبِيدُ taʔbīdu
Accusative	تَأْبِيدًا taʔbīdan	التَّأْبِيدَ at-taʔbīda	تَأْبِيدَ taʔbīda
Genitive	تَأْبِيدٍ taʔbīdin	التَّأْبِيدِ at-taʔbīdi	تَأْبِيدِ taʔbīdi