تأثيث
Arabic
editNoun
editتَأْثِيثٌ • (taʔṯīṯun) m
- verbal noun of أَثَّثَ (ʔaṯṯaṯa) (form II)
Declension
editDeclension of noun تَأْثِيث (taʔṯīṯ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَأْثِيث taʔṯīṯ |
التَّأْثِيث at-taʔṯīṯ |
تَأْثِيث taʔṯīṯ |
Nominative | تَأْثِيثٌ taʔṯīṯun |
التَّأْثِيثُ at-taʔṯīṯu |
تَأْثِيثُ taʔṯīṯu |
Accusative | تَأْثِيثًا taʔṯīṯan |
التَّأْثِيثَ at-taʔṯīṯa |
تَأْثِيثَ taʔṯīṯa |
Genitive | تَأْثِيثٍ taʔṯīṯin |
التَّأْثِيثِ at-taʔṯīṯi |
تَأْثِيثِ taʔṯīṯi |