تأخيذ
Arabic
editRoot |
---|
ء خ ذ (ʔ-ḵ-ḏ) |
Noun
editتَأْخِيذ • (taʔḵīḏ) m
- verbal noun of أَخَّذَ (ʔaḵḵaḏa) (form II)
Declension
editDeclension of noun تَأْخِيذ (taʔḵīḏ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَأْخِيذ taʔḵīḏ |
التَّأْخِيذ at-taʔḵīḏ |
تَأْخِيذ taʔḵīḏ |
Nominative | تَأْخِيذٌ taʔḵīḏun |
التَّأْخِيذُ at-taʔḵīḏu |
تَأْخِيذُ taʔḵīḏu |
Accusative | تَأْخِيذًا taʔḵīḏan |
التَّأْخِيذَ at-taʔḵīḏa |
تَأْخِيذَ taʔḵīḏa |
Genitive | تَأْخِيذٍ taʔḵīḏin |
التَّأْخِيذِ at-taʔḵīḏi |
تَأْخِيذِ taʔḵīḏi |