تقفيل
Arabic
editNoun
editتَقْفِيل • (taqfīl) m
- verbal noun of قَفَّلَ (qaffala) (form II)
Declension
editDeclension of noun تَقْفِيل (taqfīl)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَقْفِيل taqfīl |
التَّقْفِيل at-taqfīl |
تَقْفِيل taqfīl |
Nominative | تَقْفِيلٌ taqfīlun |
التَّقْفِيلُ at-taqfīlu |
تَقْفِيلُ taqfīlu |
Accusative | تَقْفِيلًا taqfīlan |
التَّقْفِيلَ at-taqfīla |
تَقْفِيلَ taqfīla |
Genitive | تَقْفِيلٍ taqfīlin |
التَّقْفِيلِ at-taqfīli |
تَقْفِيلِ taqfīli |