Arabic

edit

Etymology 1

edit

Verb

edit

تنافري (form III)

  1. تُنَافِرِي (tunāfirī) /tu.naː.fi.riː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of نَافَرَ (nāfara)
  2. تُنَافَرِي (tunāfarī) /tu.naː.fa.riː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of نَافَرَ (nāfara)

Etymology 2

edit

Verb

edit

تَنَافَرِي (tanāfarī) (form VI) /ta.naː.fa.riː/

  1. second-person feminine singular imperative of تَنَافَرَ (tanāfara)