تونج

Arabic

Etymology

From Ottoman Turkish تونج (tunc, tunç).

Noun

تُونْج • (tunj) m

1. Alternative form of تُوج (tūj, “bronze”)

Declension

Declension of noun تُونْج (tunj)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	تُونْج tunj	التُّونْج at-tunj	تُونْج tunj
Nominative	تُونْجٌ tunjun	التُّونْجُ at-tunju	تُونْجُ tunju
Accusative	تُونْجًا tunjan	التُّونْجَ at-tunja	تُونْجَ tunja
Genitive	تُونْجٍ tunjin	التُّونْجِ at-tunji	تُونْجِ tunji

Ottoman Turkish

Noun

تۉنْج • (tunc, tunç)

1. Late Ottoman form of توج (tuc, tuç, “bronze”)