حنين
Arabic
editPronunciation
editNoun
editحَنِين • (ḥanīn) m
Declension
editDeclension of noun حَنِين (ḥanīn)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | حَنِين ḥanīn |
الْحَنِين al-ḥanīn |
حَنِين ḥanīn |
Nominative | حَنِينٌ ḥanīnun |
الْحَنِينُ al-ḥanīnu |
حَنِينُ ḥanīnu |
Accusative | حَنِينًا ḥanīnan |
الْحَنِينَ al-ḥanīna |
حَنِينَ ḥanīna |
Genitive | حَنِينٍ ḥanīnin |
الْحَنِينِ al-ḥanīni |
حَنِينِ ḥanīni |
Etymology 1
editVerb
edit- third-person feminine plural past passive of حَنَا (ḥanā)
- third-person feminine plural past passive of حَنَى (ḥanā)