رهن

Arabic

Root
ر ه ن (r-h-n)

Verb

رَهَنَ • (rahana) I, non-past يَرْهَنُ‎ (yarhanu)

1. to mortgage, to pawn

Conjugation

Conjugation of

رَهَنَ

(form-I sound, verbal noun رَهْن)

verbal noun الْمَصْدَر						رَهْن rahn
active participle اِسْم الْفَاعِل						رَاهِن rāhin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَرْهُون marhūn
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	رَهَنْتُ rahantu	رَهَنْتَ rahanta	رَهَنَ rahana		رَهَنْتُمَا rahantumā	رَهَنَا rahanā		رَهَنَّا rahannā	رَهَنْتُمْ rahantum	رَهَنُوا rahanū
	f		رَهَنْتِ rahanti	رَهَنَتْ rahanat			رَهَنَتَا rahanatā			رَهَنْتُنَّ rahantunna	رَهَنَّ rahanna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَرْهَنُ ʔarhanu	تَرْهَنُ tarhanu	يَرْهَنُ yarhanu		تَرْهَنَانِ tarhanāni	يَرْهَنَانِ yarhanāni		نَرْهَنُ narhanu	تَرْهَنُونَ tarhanūna	يَرْهَنُونَ yarhanūna
	f		تَرْهَنِينَ tarhanīna	تَرْهَنُ tarhanu			تَرْهَنَانِ tarhanāni			تَرْهَنَّ tarhanna	يَرْهَنَّ yarhanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَرْهَنَ ʔarhana	تَرْهَنَ tarhana	يَرْهَنَ yarhana		تَرْهَنَا tarhanā	يَرْهَنَا yarhanā		نَرْهَنَ narhana	تَرْهَنُوا tarhanū	يَرْهَنُوا yarhanū
	f		تَرْهَنِي tarhanī	تَرْهَنَ tarhana			تَرْهَنَا tarhanā			تَرْهَنَّ tarhanna	يَرْهَنَّ yarhanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَرْهَنْ ʔarhan	تَرْهَنْ tarhan	يَرْهَنْ yarhan		تَرْهَنَا tarhanā	يَرْهَنَا yarhanā		نَرْهَنْ narhan	تَرْهَنُوا tarhanū	يَرْهَنُوا yarhanū
	f		تَرْهَنِي tarhanī	تَرْهَنْ tarhan			تَرْهَنَا tarhanā			تَرْهَنَّ tarhanna	يَرْهَنَّ yarhanna
imperative الْأَمْر	m		اِرْهَنْ irhan			اِرْهَنَا irhanā				اِرْهَنُوا irhanū
	f		اِرْهَنِي irhanī							اِرْهَنَّ irhanna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	رُهِنْتُ ruhintu	رُهِنْتَ ruhinta	رُهِنَ ruhina		رُهِنْتُمَا ruhintumā	رُهِنَا ruhinā		رُهِنَّا ruhinnā	رُهِنْتُمْ ruhintum	رُهِنُوا ruhinū
	f		رُهِنْتِ ruhinti	رُهِنَتْ ruhinat			رُهِنَتَا ruhinatā			رُهِنْتُنَّ ruhintunna	رُهِنَّ ruhinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُرْهَنُ ʔurhanu	تُرْهَنُ turhanu	يُرْهَنُ yurhanu		تُرْهَنَانِ turhanāni	يُرْهَنَانِ yurhanāni		نُرْهَنُ nurhanu	تُرْهَنُونَ turhanūna	يُرْهَنُونَ yurhanūna
	f		تُرْهَنِينَ turhanīna	تُرْهَنُ turhanu			تُرْهَنَانِ turhanāni			تُرْهَنَّ turhanna	يُرْهَنَّ yurhanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُرْهَنَ ʔurhana	تُرْهَنَ turhana	يُرْهَنَ yurhana		تُرْهَنَا turhanā	يُرْهَنَا yurhanā		نُرْهَنَ nurhana	تُرْهَنُوا turhanū	يُرْهَنُوا yurhanū
	f		تُرْهَنِي turhanī	تُرْهَنَ turhana			تُرْهَنَا turhanā			تُرْهَنَّ turhanna	يُرْهَنَّ yurhanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُرْهَنْ ʔurhan	تُرْهَنْ turhan	يُرْهَنْ yurhan		تُرْهَنَا turhanā	يُرْهَنَا yurhanā		نُرْهَنْ nurhan	تُرْهَنُوا turhanū	يُرْهَنُوا yurhanū
	f		تُرْهَنِي turhanī	تُرْهَنْ turhan			تُرْهَنَا turhanā			تُرْهَنَّ turhanna	يُرْهَنَّ yurhanna

Preposition

رَهْنَ • (rahna)

1. subject to, depending or conditional on, pending, liable to

Inflection

Inflected forms
Base form					رَهْنَ (rahna)
Personal-pronoun- including forms	Singular		Dual	Plural
	Masculine	Feminine	Common	Masculine	Feminine
First person	رَهْنِي (rahnī)			رَهْنَنَا (rahnanā)
Second person	رَهْنَكَ (rahnaka)	رَهْنَكِ (rahnaki)	رَهْنَكُمَا (rahnakumā)	رَهْنَكُمْ (rahnakum)	رَهْنَكُنَّ (rahnakunna)
Third person	رَهْنَهُ (rahnahu)	رَهْنَهَا (rahnahā)	رَهْنَهُمَا (rahnahumā)	رَهْنَهُمْ (rahnahum)	رَهْنَهُنَّ (rahnahunna)