كریه
See also: كريه
Ottoman Turkish edit
Etymology 1 edit
Borrowed from Classical Persian گریه (girya). Cognate with Classical Azerbaijani giryə.
Pronunciation edit
Noun edit
كریه • (girye)
Derived terms edit
- كریه كنان (girye-künân, “weeping, shedding tears”)
Etymology 2 edit
From a Semitic source, compare Classical Syriac ܩܰܪܻܝܒ݂ܳܐ (qarrīḇā), Arabic قَرِيب (qarīb). Compare also Northern Kurdish kirîv, Azerbaijani kirvə.
Noun edit
كریه • (kirye)
- a kind of godfather who holds a boy during his circumcision
Descendants edit
- Turkish: kirve
Etymology 3 edit
Noun edit
كریه • (kerih)
Descendants edit
- Turkish: kerih
References edit
- Redhouse, James W. (1890) “كریه”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1543
- Kélékian, Diran (1911) “كریه”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, pages 1023b–1024a
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “كریه”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, columns 3937–3938