معاقبة
Arabic
editRoot |
---|
ع ق ب (ʕ q b) |
14 terms |
Etymology
editVerbal noun of عَاقَبَ (ʕāqaba).
Pronunciation
editNoun
editمُعَاقَبَة • (muʕāqaba) f
- verbal noun of عَاقَبَ (ʕāqaba) (form III)
- punishing, penalization, castigating
- alternation, alternating
- succeeding, succession
Declension
editDeclension of noun مُعَاقَبَة (muʕāqaba)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مُعَاقَبَة muʕāqaba |
الْمُعَاقَبَة al-muʕāqaba |
مُعَاقَبَة muʕāqabat |
Nominative | مُعَاقَبَةٌ muʕāqabatun |
الْمُعَاقَبَةُ al-muʕāqabatu |
مُعَاقَبَةُ muʕāqabatu |
Accusative | مُعَاقَبَةً muʕāqabatan |
الْمُعَاقَبَةَ al-muʕāqabata |
مُعَاقَبَةَ muʕāqabata |
Genitive | مُعَاقَبَةٍ muʕāqabatin |
الْمُعَاقَبَةِ al-muʕāqabati |
مُعَاقَبَةِ muʕāqabati |
Descendants
edit- → Ottoman Turkish: معاقبه (muâkabe)
Adjective
editمُعَاقِبَة • (muʕāqiba)
Adjective
editمُعَاقَبَة • (muʕāqaba) f