चण्डाल

Sanskrit

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Uncertain. Possibly from the name of a tribe, or derived from the root चण्ड् (caṇḍ) related to anger and violence.[1]

Noun

edit

चण्डाल (caṇḍāla) stemm

  1. outcast, one born from a shudra father and a brahmin mother (ŚāṅkhGṛ., ChUp., Mn., etc.)

Declension

edit
Masculine a-stem declension of चण्डाल
Nom. sg. चण्डालः (caṇḍālaḥ)
Gen. sg. चण्डालस्य (caṇḍālasya)
Singular Dual Plural
Nominative चण्डालः (caṇḍālaḥ) चण्डालौ (caṇḍālau) चण्डालाः (caṇḍālāḥ)
Vocative चण्डाल (caṇḍāla) चण्डालौ (caṇḍālau) चण्डालाः (caṇḍālāḥ)
Accusative चण्डालम् (caṇḍālam) चण्डालौ (caṇḍālau) चण्डालान् (caṇḍālān)
Instrumental चण्डालेन (caṇḍālena) चण्डालाभ्याम् (caṇḍālābhyām) चण्डालैः (caṇḍālaiḥ)
Dative चण्डालाय (caṇḍālāya) चण्डालाभ्याम् (caṇḍālābhyām) चण्डालेभ्यः (caṇḍālebhyaḥ)
Ablative चण्डालात् (caṇḍālāt) चण्डालाभ्याम् (caṇḍālābhyām) चण्डालेभ्यः (caṇḍālebhyaḥ)
Genitive चण्डालस्य (caṇḍālasya) चण्डालयोः (caṇḍālayoḥ) चण्डालानाम् (caṇḍālānām)
Locative चण्डाले (caṇḍāle) चण्डालयोः (caṇḍālayoḥ) चण्डालेषु (caṇḍāleṣu)

References

edit
  1. ^ Julia Leslie (2003) Authority and Meaning in Indian Religions, Routledge, →ISBN, page 28